Αυτή τη στιγμή... δηλαδή τώρα... κάποιος κάπου γεννιέται και κάποιος άλλος πεθαίνει.
Σίγουρα κάποιος κοιμάται, κάποιος ξυπνάει, κάποιος νυστάζει, κάποιος ρωτάει, κάποιος σκέφτεται, κάποιος γελάει, κάποιος πίνει καφέ, κάποιος δεν πίνει τίποτα, κάποιος πεινάει, κάποιος πονάει, κάποιος κλαίει, κάποιος φοβάται για τη ζωή του, κάποιος ερωτεύεται, κάποιος μαλώνει, κάποιος δέρνει κάποιον άλλον, κάποιος περιμένει, κάποιος τα φτιάχνει με κάποιον άλλον, κάποιος τρώει χυλόπιτα, κάποιος χορεύει, κάποιος σπάει το χέρι του, κάποιος γράφει, κάποιος διαβάζει...
...κι όλα αυτά γίνονται τώρα... αλλά το "τώρα", αυτή η στιγμή, μόλις τελείωσε, έφυγε, πέρασε κι έγινε πριν... όμως τώρα κάποιοι άλλοι άνθρωποι ξανακάνουν τα ίδια πράγματα κάπου αλλού... και μόλις έγιναν... άρα γίνανε πριν.. και θα ξαναγίνουν μετά... δηλαδή τώρα... πριν...μετά... και πάλι τώρα...
Άραγε μπορείς να εντοπίσεις το "τώρα";...
Μόνο για να γράψεις ή να διαβάσεις τη λέξη "τώρα" χρειάζεται κάποιος χρόνος. Δηλαδή κάποια "τώρα"... δηλαδή ένα "πριν", ένα "τώρα" κι ένα "μετά"... Σαν να λέμε πως το "πριν",, το "τώρα" και το "μετά" είναι το ίδιο πράγμα... Ναι, αλλά δεν είναι....
Τι μπέρδεμα είναι αυτό;;
...
Ναι οκ... δε λέω κάτι καινούριο. Το ξέρω ότι δε λέω κάτι καινούργιο. Δηλαδή το ότι ο χρόνος είναι σχετικός... αλλά εγώ είμαι άσχετη... κι όλο αυτό το "πριν-τώρα- μετά"
με τρομάζει... ποτέ δε σταματάει και ποτέ δεν ξέρω τι θα γίνει μετά... δηλαδή τώρα... δηλαδή πριν... Και πάλι κάτι έγινε... Και τώρα; Τι θα γίνει τώρα;
...και μετά;:::
Όποιος κατάλαβε τι είπα, σας παρακαλώ, ας μου αφήσει ένα μήνυμα...!
Σημείωση***
Ο τίτλος είναι λογοπαίγνιο ( παιχνίδι με τις λέξεις 😉) της έκφρασης " Ο χρόνος είναι χρήμα".